In gesprek met school

Na 4 basisscholen weet ik er alles van, schoolgesprekken..

En bovenstaande afbeelding is hoe ik mij vaak gevoeld heb helaas.

Niet oké natuurlijk, maar soms zaten de emoties zo vreselijk hoog. Het is killing als je je kind elke dag ziet vechten en je hem of haar niet kunt helpen. Elk gesprek op school probeer je weer duidelijk te maken wat je kind echt nodig heeft. Het is uitputtend en om moedeloos van te worden als je niet wordt begrepen of niet serieus wordt genomen. 😔

Er is nog veel onwetendheid over HB, en UHB is vaak al helemaal niet iets waar verstand van is op de reguliere basisschool. Vanaf het moment dat wij met HB in aanraking kwamen bij de oudste ben ik mij er helemaal in gaan verdiepen. Ik struinde (en nog steeds) google af, boeken lezen, podcasts luisteren. Ik had mij voorgenomen dat ik zelf moest zorgen dat ik wist wat mijn kinderen nodig hadden op school want anders gingen we er niet komen.

Maar goed, dan heb je zelf al die kennis… hoe breng je het over naar school zonder jezelf neer te zetten als een betweter, een zeur ouder of iemand die het allemaal wel even gaat vertellen.

Ik heb hier zelf ook in moeten groeien, en nog steeds vind ik het heel lastig soms.

Swipe voor mijn tips om te zorgen dat je gesprek met de leerkracht zo fijn en effectief mogelijk verloopt. En tips voor als je vast loopt in het gesprek. Hou in gedachten dat je alleen verder komt als je als een team werkt en niet dat je er al in gaat met het idee dat je geen steek verder zal komen met “deze onwetende leerkracht”

En tenslotten: adem in adem uit!

Bedenk dat veel onbegrip voort komt uit onwetendheid en bedenk dat (hopelijk) elke leerkracht echt het beste wil voor jouw kind en daar echt zijn/haar best voor zal doen.

En… luister naar je onderbuik gevoel. Jij WEET wat je kind nodig heeft, vertrouw daar op!