Hoe bereid je je kind voor op een IQ-test?

Die vraag zie ik vaak voorbij komen. Wat je gaat vertellen is denk ik ook sterk afhankelijk van de leeftijd. Een kind van bijvoorbeeld 8 jaar of ouder zal misschien snappen dat deze test is om te kijken hoe goed hij cognitief is onderlegd. Als je dan gaat zeggen dat hij “wat spelletjes” gaat spelen, dan is dat natuurlijk niet echt kloppend. Wat denk ik ook meetelt is… waarom ga je testen? Loopt je kind helemaal vast op school? Is het uit voorzorg omdat jullie denken aan HB en er is bijvoorbeeld een test nodig voor de plusklas? Allemaal factoren die meespelen bij wat je wel of niet gaat uitleggen.

Mijn oudste werd de eerste keer met 7 jaar getest. Ze liep vast op school. We hebben haar gezegd dat ze een test ging krijgen met allemaal opgave om te kijken hoe haar hersenen werken. Spelletjes vond ik zelf geen goede uitleg, het zijn opgave die gemaakt moeten worden en niet een spel waarbij je om beurten met een dobbelsteen moet gooien of zo 😉. Je kunt eens een voorbeeldje zoeken op internet, een reeks die bijvoorbeeld moet worden afgemaakt. Of woorden die ze moeten omschrijven. We hebben verteld dat met deze test gekeken kon worden of het werk op school passend was voor haar of dat we misschien wat moesten aanpassen. Dit was voldoende uitleg voor haar. Het woord IQ hebben wij achterwegen gelaten toen.

Na 2 jaar moest ze nogmaals getest worden voor HB onderwijs. Dit keer was ze thuiszitter en depressief. Ze wist dondersgoed dat er nu een IQ cijfer uit zou komen, ze voelde druk. We hebben uitgelegd dat er geen goed of fout is. Je moet gewoon antwoorden wat ze denkt, er is geen druk om 130 te halen (want dit had ze zelf even gegoogled). Het maakt niet uit welk cijfer er uit komt. Dit stelde haar iets gerust.

De jongste van 5 is recent getest. Ze heeft alle “drama” met haar oude zus meegekregen en wist zonder dat wij iets hadden gezegd dat de opgaves die ze zou moeten gaan maken voor een IQ test waren. Ze zei ook heel blij: vandaag gaan ze testen of ik ook HB ben. Wij hebben daar gewoon “ja dat klopt” op gezegd en ze was blij dat dat gewoon duidelijk was. Ze werd er ook niet ongerust van.

Elk kind is anders, wees wel eerlijk. Het zijn opgave, geen spelletjes. Laat iets van een voorbeeld zien wellicht. Laat ze een knuffel meenemen als ze dat willen. Maak het vooral niet te groot. Zorg dat ze een rustige week hebben en uitgerust zijn, hier hielp het om geen datum te zeggen. Ineens was het zo ver.