top of page

Vertel je je kind dat het (U)HB is en hoe?

  • Foto van schrijver: Nathalie Mandemaker
    Nathalie Mandemaker
  • 7 jan 2023
  • 2 minuten om te lezen

Dit is natuurlijk persoonlijk voor iedereen. Onze meiden weten dat ze HB zijn. Ze weten beide niet dat de jongste UHB is. Ze weten ook geen testuitslagen.


De oudste was een thuiszitter had 3 scholen gehad en we waren bezig met HB onderwijs. Nadat ze een 2de IQ test had gedaan wist ze dus echt wel wat hoogbegaafdheid inmiddels was en wij hebben dus verteld dat ze dat is. Dit was voor haar aan de ene kant een fijne bevestiging. “ik ben dus niet raar, ik ben gewoon HB en HB’ers hebben een andere manier van denken”. Aan de andere kant heeft ze zich er het eerste half jaar flink tegen verzet. “Ik ben dat heus niet, ik snap geen bal van rekenen!” In haar perceptie was een hoogbegaafd kind een heel slim kind dat heel goed is op school. Niet zo gek want dat is ook het stereotype beeld van HB kinderen. We hebben er veel uitleg over gegeven. Er zelf iets over lezen wilde ze absoluut niet. Inmiddels vindt het niet meer zo “erg” om HB te zijn. Want de hele klas is dat :-) en haar zusje ook. Ze is blij dat ze bepaalde dingen van haar gedrag of gevoel nu ergens kan plaatsen. Ze maakt er nu zelfs grapjes over. “Kijk een HB potloot… alleen voor HB kinderen natuurlijk :-p”.


De jongste wist dondersgoed waarvoor zij een test moest doen, dus daar hoefde we geen doekjes om te winden. Na de test zei ze: “ zo, en??? ben ik ook HB?”.


We hebben haar verteld dat ze net zo is als haar zus. “jou hersenen werken ook anders dan de meeste kinderen en daarom ga je ook een klasje overslaan”.


We hebben de meiden verteld dat het iets is voor hun zelf. Andere kinderen hebben er niets aan om te weten dat ze HB zijn. Ze snappen dat het niets iets is wat je hoeft te vertellen. Thuis is het echter een onderwerp wat meerdere keren per week wel een keertje voorbij komt. We zijn er heel open over. Ze begrijpen dat ze niet “beter” of “meer” zijn dan andere maar gewoon een andere bedrading hebben. De een heeft dyslectie, de andere AHDH en jullie zijn HB… that’s it!


Natuurlijk is het heel persoonlijk of je dit wel of niet deel, en hoe en wanneer. Dit is hoe wij het in ieder geval hebben gedaan!

Comments


bottom of page